قال رسول الله صلى الله علیه و آله و سلم:” یا فاطمة! کل عین باکیة یوم القیامة الا عین بکت على مصاب الحسین فانها ضاحکة مستبشرة بنعیم الجنة.”
پیامبراکرم صلى الله علیه و آله و سلم فرمود: فاطمه جان! روز قیامت هر چشمى گریان است، مگر چشمى که در مصیبت و عزاى حسین گریسته باشد، که آن چشم در قیامت خندان است و به نعمتهاى بهشتى مژده داده مى‏شود.

بحارالانوار،ج ۴۴، ص۲۹۳

1 عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِيلَ بْنِ‏ بَزِيعٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عُذَافِرٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ‏ بَيْنَا رَسُولُ اللَّهِ ص فِي بَعْضِ أَسْفَارِهِ إِذْ لَقِيَهُ رَكْبٌ فَقَالُوا السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا رَسُولَ اللَّهِ فَقَالَ مَا أَنْتُمْ فَقَالُوا نَحْنُ مُؤْمِنُونَ يَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ فَمَا حَقِيقَةُ إِيمَانِكُمْ قَالُوا الرِّضَا بِقَضَاءِ اللَّهِ وَ التَّفْوِيضُ إِلَى اللَّهِ وَ التَّسْلِيمُ لِأَمْرِ اللَّهِ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص عُلَمَاءُ حُكَمَاءُ كَادُوا أَنْ يَكُونُوا مِنَ الْحِكْمَةِ أَنْبِيَاءَ فَإِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ فَلَا تَبْنُوا مَا لَا تَسْكُنُونَ وَ لَا تَجْمَعُوا مَا لَا تَأْكُلُونَ وَ اتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي إِلَيْهِ تُرْجَعُون‏

حقيقت ايمان و يقين‏

امام باقر عليه السّلام فرمود: رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله در مسافرتى بود كه كاروانى بآن حضرت برخوردند و گفتند: السلام عليك يا رسول اللَّه فرمود شما كيستيد؟ گفتند: اى رسول خدا ما مؤمنين هستيم، فرمود: حقيقت ايمان شما چيست؟ گفتند: راضى بودن بقضاء خدا و واگذاردن كار بخدا و تسليم امر خدا بودن، رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود: (اينها كه شما گفتيد) دانشمندان و حكيمانى باشند كه از شدت حكمت بپغمبران نزديك گشته‏اند، پس اگر شما راست ميگوئيد بنائى را كه در آن نمى‏نشينيد نسازيد و چيزى را كه نميخوريد جمع نكنيد و از خدائى كه بسويش- بازگشت داريد پروا كنيد.

الكافي    ج‏2    52

“قال رسول الله صلى الله علیه و آله و سلم: ان لقتل الحسین علیه السلام حرارة فى قلوب المؤمنین لا تبرد ابدا.”
پیامبراکرم صلى الله علیه و آله و سلم فرمود: براى شهادت حسین علیه السلام، حرارت و گرمایى در دلهاى مؤمنان است که هرگز سرد و خاموش نمى‏شود. (جامع احادیث الشیعه، ج ۱۲، ص۵۵۶)

من وفاطمه نزدرسول خدا(ص)رفتیم.آن حضرت بشدت می گریست.عرض کردم پدر ومادرم فدایت.چه باعث شده که چنین گریه می کنید؟

فرمود: شب معراج زنانی از امتم را در عذاب هایی  سخت دیدم که برایم بسیار گران امد.فاطمه(ع)عرض کرد:مگرآنان چه گناهی مرتکب شده بودند که به این عقوبت ها گرفتار شده بودند.

حضرت فرمود:زنی به موهای سرش آویخته شده ومغز سرش میجوشید.:زیرا موی سرش از نامحرم نمی پوشانده

زنی تنوری از آتش به پاهایش آویزان بود.چرا که بدون اجازه شوهرش ازخانه بیرون می رفته.

زنی گوشت بدن خویش را می خورد.آتش از زیراو شعله می کشید.زیرا خودرا برای نامحرمان زینت میکرده وزنی پاهایش به دستهایش بسته ومارها وعقرب ها بر او مسلط بودند.چون او رعایت طهارت  نکرده .جامه اش را پاک ننموده.غسل جنایت وحیض بجا نیاورده ونماز سبک شمرده.

زنی سرش خوک وبدنش الاغ بود وهزار هزار نوع عذاب می شد.اوسخن چین ودروغ گو بوده.زنی به صورت سگ بود.اتش ازپشت اوداخل  می شد واز دهانش بیرون می امدوفرشتگان باگرزهای آتشین برسروپیکراومی زدند.او آوازه خوان نوحه گرا(به باطل)وحسود بوده است.

سپس پیامبر (ص)فرمود:وای بر زنی که شوهرش رابه خشم آورد.وخوشا به حال زنی که شوهرش از اوراضی باشد.

وزنی که………………………..

                                                        “با تلخیص وسایل شیعه وبحارالانوار”